مراحل انجام ایمپلنت زایگوماتیک
ایمپلنت زایگوماتیک یک راه حل پیچیده اما موثر برای جایگزینی دندانهای از دست رفته است. این فرآیند شامل چند مرحله مهم است که هر یک نیازمند دقت و دانش فنی خاصی هستند.
مرحله اول: مشاوره و معاینه اولیه
در این مرحله، پزشک ایمپلنت یا جراح دندانپزشک با مشاوره و معاینه دقیق، وضعیت دهان فرد را ارزیابی میکند و تصمیمگیری در مورد امکان استفاده از ایمپلنت زیگوماتیک بررسی میشود. این مرحله بسیار حائز اهمیت است زیرا تعیین امکان پذیری استفاده از ایمپلنت زایگوماتیک بر اساس شرایط دهان و نیازهای بیمار صورت میگیرد.
مرحله دوم: برنامهریزی دقیق با تکنولوژی دیجیتال
با استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته، یک برنامه درمانی دقیق برای کاشت ایمپلنت زایگوماتیک تهیه میشود. این برنامه با در نظر گرفتن جزئیات مانند موقعیت ایمپلنتها و جهت دقیق دندان پروتزی ایجاد میشود. استفاده از تکنولوژی دیجیتال در این مرحله، دقت بالا و نتایج بهتر را تضمین میکند.
مرحله سوم: بی حسی موضعی
قبل از شروع جراحی، ناحیه مورد نظر به صورت موضعی بی حس میشود تا بیمار احساس درد کمتری داشته باشد. این مرحله باعث کاهش استرس و ناراحتی بیمار در طول جراحی میشود.
مرحله چهارم: جراحی دندانپزشکی
جراح با ایجاد برشهای کوچک در لثه، به استخوان گونه دسترسی مییابد و ایمپلنتها را به صورت مستقیم در استخوان قرار میدهد. این ایمپلنتها به عنوان پایههای محکم برای نصب دندان پروتزی عمل میکنند. جراحی دقیق و حرفهای در این مرحله بسیار حائز اهمیت است زیرا تاثیر بسیار زیادی در نتیجه نهایی خواهد داشت.
مرحله پنجم: اتصال پایه
پس از تثبیت ایمپلنتها در جای خود، پایههای متصلکننده بر روی آنها قرار میگیرند. این پایهها نقش اتصالدهنده بین ایمپلنت و دندان پروتزی را ایفا میکنند. این مرحله نقطه عطف در فرآیند است و نقش بسزای در نگهداری و پایداری دندان پروتزی دارد.
مرحله ششم: فرآیند بهبود
بعد از جراحی، باید زمان کافی برای بهبود و جوش خوردن استخوان و لثه به خود داد. رعایت بهداشت دهان و چکاپهای دندانپزشکی منظم در این مرحله بسیار حائز اهم
مرحله هفتم: نصب پروتز دندان